Wsparcie dla apelu: https://forms.gle/iR75h4riKhv9DKpFA
****
Dziś my, Europejczycy, mamy szansę uczynić Unię Europejską wiodącą światową demokratyczną, wielonarodową i wielojęzyczną siłą, zbudowaną przez obywateli i otwartą na świat.
Skorzystajmy z tej okazji.
Kryzys Covid sprawił, że aż zanadto uświadomiliśmy sobie zarówno niepewność, którą czujemy, jak i współzależność naszych losów.
Pokazał nam znaczenie Europy w tym nowym wielobiegunowym świecie oraz potrzebę zjednoczenia się w obliczu potężnych wyzwań ekologicznych, gospodarczych, społecznych, zdrowotnych i bezpieczeństwa, przed którymi stoją nasze społeczeństwa.
Ujawnił niepowtarzalny charakter naszego modelu gospodarczego i społecznego.
W tych bezprecedensowych czasach i pomimo silnych, choć iluzorycznych pokus zwrócenia się do wewnątrz, UE postanowiła otworzyć się na świat. Pojęliśmy bezsens znaczenia człowieka jedynie dla siebie samego.
Podczas pierwszej fali pandemii Europejczycy odważyli się stworzyć nowe formy solidarności, budując zbiorowy system wsparcia dla zmagających się z kryzysem przedsiębiorstw i bezrobotnych obywateli, a także opracować plan naprawy o niespotykanych dotąd rozmiarach, filozofii i poszanowaniu dla rządów prawa. Unię, która wyciąga wnioski z kryzysów, aby wzmocnić swoją odporność i lepiej chronić swoich obywateli.
Cieszymy się z tego wszystkiego, ale zdajemy sobie sprawę, że te działania i plany mają sens tylko wtedy, gdy służą długotrwałym interesom obywateli Unii i wpisują się w perspektywę rewitalizacji projektu europejskiego.
Istnieje ogromne ryzyko narzucenia nam reguł i stylów życia, których nie chcemy, zwłaszcza w domenie cyfrowej zdominowanej przez kilka platform systemowych.
Jaka jest alternatywa?
Przede wszystkim zapewnienie sobie środków na odniesienie sukcesu w konkretnej realizacji europejskiego planu odbudowy, przy jednoczesnym zachowaniu gospodarczych systemów wspomagających; rozszerzenie zakresu zatrudnienia i wsparcia dochodów wobec wszystkich kategorii pracowników, w tym pracowników o niepewnym, nietypowym charakterze zatrudnienia lub pracujących na własny rachunek.
Skala finansowa planu jest znaczna, ale ważne jest, by inwestycje zdolne były wywrzeć silny wpływ na trwały wzrost sprzyjający integracji społecznej.
Krajowe plany odbudowy, które będą opracowywane i finansowane przede wszystkim z pieniędzy europejskich, musza obejmować nowoczesne projekty cyfrowe i ekologiczne.
Istnieje pilna potrzeba naprawienia sytuacji i większego zaangażowania partnerów społecznych oraz obywateli w dokonywane wybory, przy jednoczesnym promowaniu inwestycji o prawdziwie europejskim wymiarze, zdolnych do wypracowania Nowego Europejskiego Ładu, w tym ambitnego Zielonego Nowego Ładu.
To sukces tego planu przełamie brak zaufania między państwami członkowskimi będącymi płatnikami netto oraz głównymi beneficjentami. Stworzy to warunki dla prawdziwego, długoterminowego budżetu europejskiego, jedynego, który może uczynić Europę gospodarczą, ekologiczną i kulturową potęgą XXI wieku.
Po drugie, chodzi o to, by Konferencja w Sprawie Przyszłości Europy toczyła się z demokratycznym udziałem obywateli.
Jej cel musi być jasny: zbudować odważną i wspólną wizję naszej przyszłości na nadchodzące dziesięciolecia.
Inicjatywa WeEuropeans, która dotarła do 38 milionów obywateli w 27 krajach i 24 językach, pokazuje prawdziwą wolę Europejczyków do wzięcia udziału w definiowaniu naszej wspólnej przyszłości poprzez nową formę ciągłej demokracji uczestniczącej i dyskursywnej, dopełniającej nasze demokracje przedstawicielskie.
Jedynie ten nowy demokratyczny impuls, będący źródłem prawdziwego obywatelstwa europejskiego, może doprowadzić do Unii dobrobytu, pokoju i solidarności, stwarzającej szanse dla wszystkich. Unii, która mobilizując obywateli, państwa, władze publiczne i partnerów społecznych, będzie w stanie zapewnić konkretne rozwiązania problemu rosnących nierówności i bezrobocia; co przyczyni się do ochrony planety, gwarantującej i broniącej podstawowych wartości, takich jak jedność, wolność, solidarność i demokracja.
W tej chwili pilną kwestią jest zapewnienie nam możliwości podejmowania decyzji w bardziej uprawniony, skuteczny i szybszy sposób. Owa zdolność decyzyjna jest niezbędna w czasie, gdy przemiany technologiczne i zmiany równowagi między głównymi mocarstwami świata nabierają tempa.
Obecne traktaty pozwalają nam przejść od jednomyślności do systemu głosowania większością kwalifikowaną tylko w niektórych obszarach.
Jak najszybciej zastosujmy głosowanie większością kwalifikowaną we wszystkich politykach i działaniach Unii.
Przejdźmy od systemu słabej współpracy do projektu wspólnej budowy!
Jest nam żal z powodu odejścia naszych brytyjskich przyjaciół i jesteśmy przekonani, że z Londynem zostaną nawiązane szczególne i niezwykle bliskie stosunki.
Ale jeśli z ich przystąpienia i odejścia można wyciągnąć jakąś lekcję, to wniosek, że im więcej wyjątków jest akceptowanych wobec danego państwa członkowskiego, tym bardziej osłabia to europejską jedność i solidarność.
Niewątpliwie nadszedł czas, aby urzeczywistnić jedność naszej Unii.
Powiedzmy sobie jasno: będzie to możliwe tylko wtedy, gdy naprawdę docenimy naszą różnorodność oraz kulturowy, gospodarczy, społeczny i historyczny wkład każdego z nas.
Zdobądźmy się wreszcie na odwagę, by umieścić kulturę w sercu europejskiego planu, aby ponownie stać się głównym ośrodkiem światowej twórczości, zdolnym przyciągać największe talenty na świecie.
Po raz kolejny chcemy podkreślić: ten nowy europejski etap będzie możliwy tylko wtedy, gdy każdy obywatel przejmie odpowiedzialność za projekt europejski poprzez zinstytucjonalizowanie procesu demokracji dyskursywnej. Projekt, który jest ciągły, przejrzysty, integrujący i gwarantuje konkretną realizację podjętych decyzji. To niezbędny warunek, aby Unia była projektem dla każdego!
Okno możliwości jest wąskie, ale kontekst korzystny na poziomie europejskim i globalnym.
Nasza zbiorowa odpowiedzialność jest ogromna.
Dopóki jest jeszcze czas, zgromadźmy miliony obywateli ze wszystkich stron naszej Unii, którzy są gotowi do zaangażowania.
*Sygnatariusze
Z inicjatywy Przewodniczących CIVICO Europa, Guillaume’a Klossa, byłego wysłannika w Grupie Refleksyjnej ds. Przyszłości Europy (Rada Europejska) i byłego Dyrektora Europejskiej Unii Nadawców, oraz Francesca Ratti, byłej Sekretarz Generalnej Parlamentu Europejskiego:
László Andor (HU), ekonomista, były Komisarz w Komisji Europejskiej;
Lionel Baier (CH), reżyser filmowy;
Brando Benifei (IT), poseł do Parlamentu Europejskiego, grupa Socjalistów I Demokratów (S&D), Przewodniczący włoskiej delegacji;
Massimo Cacciari (IT), filozof, były Burmistrz Wenecji, były poseł do Parlamentu Europejskiego;
Jasmina Cibic (SI), artystka;
Daniel Cohn-Bendit (FR/DE), były Przewodniczący grupy “Zielonych” w Parlamencie Europejskim;
Jože P. Damijan (SI), ekonomista;
Axel Dauchez (FR), założyciel Make.org;
Philippe de Buck (BE), były Dyrektor Generalny Business of Europe;
Paul Dujardin (BE), Dyrektor Generalny BOZAR;
Pascal Durand (FR), poseł do Parlamentu Europejskiego, grupa Odnówmy Europę (Renew Group);
Anthony Ferreira (FR), Sekretarz Generalny CIVICO Europa;
Michele Fiorillo (IT), filozof, Koordynator sieci CIVICO Europa;
Cynthia Fleury (FR), filozofka;
Markus Gabriel (DE), filozof;
Costa-Gavras (FR/GR), reżyser filmowy;
Felipe Gonzàlez (ES), były Premier, były Przewodniczący Grupy Refleksyjnej ds. Przyszłości Europy;
Sandro Gozi (IT), poseł do Parlamentu Europejskiego, grupa Odnówmy Europę (Renew Group), Przewodniczący Unii Europejskich Federalistów (UEF), były Minister ds. Europejskich;
Ulrike Guérot (DE), politolog, Dyrektor European Democracy Lab;
Danuta Hübner (PL), była Komisarz Komisji Europejskiej, posłanka do Parlamentu Europejskiego, grupa EPP;
Aleksander Kwaśniewski (PL), były Prezydent Rzeczypospolitej;
Philippe Lamberts (BE), Współprzewodniczący grupy “Zielonych/Wolne Przymierze Europejskie” w Parlamencie Europejskim;
Jernej Lorenci (SI), reżyser teatralny;
Robert Menasse (AT), pisarz;
Jonathan Moskovic (BE), były Koordynator G1000, Doradca ds. rozwoju demokracji;
Stojan Pelko (SI), filozof i socjolog, były Sekretarz Stanu ds. Kultury;
Janez Pipan (SI), reżyser teatralny;
Rossen Plevneliev (BG), były Prezydent Republiki;
Janez Potočnik (SI), były Komisarz w Komisji Europejskiej;
Sneška Quaedvlieg-Mihailović (NL/RS), sekretarz generalny Europa Nostra;
Nina Rawal (SE), założycielka „Emerging Health Ventures”;
Maria João Rodrigues (PT), Przewodniczący Foundation for European Progressive Studies (FEPS), były poseł do Parlamentu Europejskiego;
Petre Roman (RO), były Premier;
Yvan Sagnet (CM), pisarz, Założyciel NoCap Association;
Fernando Savater (ES), filozof;
Roberto Saviano (IT), pisarz;
Elly Schlein (IT), wiceprzewodnicząca regionu Emilia Romagna, była posłanka do Parlamentu Europejskiego;
Andreas Schwab (DE), poseł do Parlamentu Europejskiego, grupa EPP;
Gesine Schwan (DE), przewodnicząca Humboldt-Viadrina governance platform;
Daniela Schwarzer (DE), Dyrektorka Niemieckiej Rady ds. Międzynarodowych;
Denis Simonneau (FR), Przewodniczący EuropaNova;
Claus Haugaard Sørensen (DK), były Dyrektor Generalny w Komisji Europejskiej;
Farid Tabarki (NL), założyciel Studio Zeitgeist;
Danilo Türk (SI), były prezydent Republiki, przewodniczący World Leadership Alliance-Club de Madrid;
Guy Verhofstadt (BE), były Premier, poseł do Parlamentu Europejskiego, grupa Odnówmy Europę (Renew Group);
Boštjan Videmšek (SI), dziennikarz, Ambasador EU Climate Pact;
Vaira Vīķe-Freiberga (LV), była Prezydent Republiki;
Cédric Villani (FR), matematyk, laureat Medalu Fieldsa, poseł do Parlamentu;
Pietro Vimont (FR/IT), członek założyciel CIVICO Europa;
Luca Visentini (IT), Sekretarz Generalny Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych;
Sasha Waltz & Jochen Sandig (DE), odp. Choreograf oraz Dyrektor Sasha Waltz Company;
Alenka Zupančič (SI), filozofka;
Samuel Žbogar (SI), szef delegatury UE w Skopje, były specjalny przedstawiciel UE w Kosowie, były minister spraw zagranicznych;
Slavoj Žižek (SI), filozof.
Wsparcie dla apelu: https://forms.gle/iR75h4riKhv9DKpFA
Kontakt: guillaume.klossa@civico.eu - francesca.ratti@civico.eu
